Όλο το χρόνο σκοτώνεστε που θα πάτε για καλοκαίρι και μετά αναρωτιέστε γιατί είναι όλα τόσο ακριβά, γιατί ουρλιάζουν οι βάρβαροι, γιατί είναι όλα δήθεν... Έχετε σκεφτεί το πολύ απλό; συνεννοούμαστε με την παρέα μας γενικώς που θέλουμε να πάμε φέτος. Πάμε σε ένα νησί όμορφο, αρχές της σαιζόν. ¨ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΙΟΎΛΙΟ Ή ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ! Πάμε κάποιοι πρώτοι, για διερευνητική αποστολή. Αγοράζουμε μια τοπική εφημερίδα. Βλέπουμε τις μικρές αγγελίες. Αποφασίζουμε που κοντά θέλουμε να είμαστε (π.χ. κοντά σε παραλία που να γίνεται της τρελής. σε περιοχή με κλαμπ, (μετά όμως να μη διαμαρτυρηθεί κανείς για την ηχορύπανση και τα μηχανάκια) σε ερημητήριο ή όπου αλλού θέλει κάποιος. Βλέπουμε το δωμάτιο. Φροντίζουμε να έχει μέσα τα απαραίτητα. (Τα περισσότερα έχουν μέσα ψυγείο, τηλεόραση, κουζίνα και αιρκοντίσιον, το τελευταίο από άποψη δεν το χρησιμοποιώ). Παζαρεύουμε το δωμάτιο για όλη την καλοκαιρινή σαιζόν, και μετά κανονίζουμε με τους δικούς μας πότε θα πάρουν άδεια, άρα μοιραζόμαστε τα νοίκια. Δεν είναι ανάγκη να φύγετε όλοι την ίδια περίοδο και να σας σπάνε τα νεύρα οι κάθε λογής "δωματιάδες", αρκεί στους κυρίους που θα νοικιάσετε τα δωμάτια να ξεκαθαρίσετε ότι θα μείνει κι άλλος κόσμος εκεί. Πώς νομίζετε ότι μένω εγώ στην Κω όλο το καλοκαίρι με 250 ευρώ δωμάτιο το μήνα και φιλοξενώ και τους φίλους μου;