Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

Πικρές φράουλες

Οι φράουλες είναι απο τα πιο αγαπημένα μου φρούτα και κάθε τέτοια εποχή κάνουν πάρτι οι μανάβηδες της γειτονιάς μου αφού δεν προλαβαίνω να αγοράζω κεσεδάκια. Αυτό που δεν ήξερα όμως, ήταν οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των εργαζομένων που έφτασαν στη χώρα μας για μια καλύτερη ζωή και κατέληξαν να μαζεύουν τα φρούτα απο τα θερμοκήπια έναντι ελάχιστων για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιβίωσης ευρώ. Τώρα που οι εφημερίδες έχουν βουήξει για τους "άθλιους της Ηλείας", το αγαπημένο φρούτο μου κάθεται κυριολεκτικά στο λαιμό. Σκέφτομαι σε πόσες άλλες περιπτώσεις τα όμορφα και εύγευστα προϊόντα που φτάνουν μέχρι το πιάτο μας, βασίζουν την παραγωγή τους στον κόπο και την προσπάθεια άλλων κακοπληρωμένων μεταναστών που για ένα στοιχειώδες μεροκάματο υποκύπτουν στις πιέσεις των όποιων "αφεντικών".
Από δω και στο εξής, όταν βλέπω φράουλες δεν αγοράζω πλέον. Και θα πρότεινα σε όλους τους αναγνώστες αυτού του blog να κάνουν το ίδιο. Επειδή το συγκεκριμένο φρούτο είναι πολύ εύκολο στην καλλιέργεια, σε αντίθεση με άλλα είδη, ο καθένας μπορεί να πάρει δύο ή τρεις γλάστρες και να τις τοποθετήσει στο μπαλκόνι του. Είναι χαρακτηριστικό ότι και χώρος να μην υπάρχει, οι φράουλες μπορούν να καλλιεργηθούν ακόμα και σε σωλήνες με χώμα και τρύπες, στερεωμένους κατακόρυφα! Θα ξαφνιαστεί κανείς αν διαπιστώσει ποσα πολλά φρούτα θα έχει στη διάθεση του με ελάχιστη φροντίδα και πόση διαφορά στη γεύση θα διαπιστώσει. Χώρια που αποφεύγει κανείς όλα τα βλαβερά φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Όσο για κείνους τους¨"παλικαράδες' που τραυμάτισαν μετανάστες και συνδικαλιστές και έκοψαν το νερό στους καταυλισμούς, μπορούν αν θέλουν να μαζέψουν μόνοι τους τις φράουλες τους, να τις φάνε μόνοι τους, να τις κάνουν ακόμα και μαρμελάδα αν το τραβάει η όρεξη τους. Εγώ ευχαριστώ, αλλά προϊόν που βασίζεται σε τέτοια απάνθρωπη εκμετάλλευση δεν πρόκειται πλέον να πάρω...