Άφςση Αμαρτιών

Ένα διήγημα φαντασίας, που γράφτηκε την εποχή που μεσουρανούσε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου (το οποίο - Ω τι έκπληη! - μετά ξεχάστηκε)



"ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ"

Μόλις είχε χαράξει κι εγώ ξύπνησα από τις κωδωνοκρουσίες που αντηχούσαν παντού γύρω μου. Όχι ότι είχα κοιμηθεί και πολύ δηλαδή. Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα που θα κρινόταν το μέλλον μου και θα αποφασιζόταν αν έχω μετανοήσει ειλικρινά ώστε να πάρω την πολυπόθητη Άφεση Αμαρτιών. Τη χρειαζόμουν οπωσδήποτε την Άφεση Αμαρτιών και θα έκανα τα πάντα για να την εξασφαλίσω.

Ήδη είχα περάσει 15 μέρες στο μοναστήρι, κάνοντας αυστηρή νηστεία. Όλο αυτό το διάστημα έτρωγα μόνο ψωμί και νερό και μάλιστα σε περιορισμένες ποσότητες. Υπήρχαν ορισμένοι εξυπνάκηδες που έφερναν μαζί τους κονσέρβες, τυριά και άλλα τρόφιμα κρυμμένα στις αποσκευές τους. Κανείς από αυτούς δε μπόρεσε να εξασφαλίσει την Άφεση ή να πείσει για τις αγνές του προθέσεις. Δε μπορείς να κρυφτείς από τον Παντογνώστη, το σύστημα με τις κρυφές κάμερες του μοναστηριού. Ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό να κάνω κάτι τέτοιο. Έπρεπε να αποδείξω ότι μπορούσαν να αντέξω μόνο με ψωμί και νερό για πολύ καιρό αν χρειαζόταν. Τι είναι 15 μέρες νηστεία μπροστά στην Άφεση;

Στο ξεκίνημα της ζωής μου ως ενήλικας είχα κάνει πολλά λάθη για τα οποία τώρα βέβαια μετάνιωνα. Η νεανική απερισκεψία σε συνδυασμό με την απειρία και τον υπερβολικό ενθουσιασμό της ηλικίας με έφεραν στο δρόμο της απώλειας και σύντομα ξεκίνησε ο κατήφορος για μένα. Το ένα ασυγχώρητο αμάρτημα ακολουθούσε το άλλο. Ήθελα με κάθε τρόπο μια δεύτερη ευκαιρία, μια ελπίδα να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Άλλωστε, αυτό δεν το χρωστούσα μόνος τον εαυτό μου, αλλά και στη Τζένη που όλα αυτά τα χρόνια ήταν δίπλα μου… Που έβλεπε την κατάντια μου και αντί να κοιτάξει να ξαναφτιάξει τη ζωή της με κάποιον καλύτερο από μένα έμεινε να με στηρίζει σε κάθε δύσκολη στιγμή. Και βέβαια, η ζωή μου δεν είχε τελειώσει από τώρα. Εξακολουθούσαν να κάνω όνειρα και ήξερα ότι αν μου δινόταν η δυνατότητα να ξαναρχίσω από την αρχή θα μπορούσα σύντομα να αφήσω πίσω μου τις αμαρτίες και τα λάθη του παρελθόντος. Όμως αυτή η ευκαιρία μου εξαρτούνταν από το αν μπορούσα να πείσω τον εξομολόγο μου ότι είχα πραγματικά μετανοήσει για τις επιλογές του παρελθόντος και ήμουν έτοιμος να βαδίσω και πάλι στο σωστό δρόμο.

Ο εξομολόγος επρόκειτο να με δεχτεί σήμερα. Είχε μελετήσει ήδη το φάκελο με τα στοιχεία που του είχα στείλει όταν έκανα την αίτηση για να με δεχτούν στο μοναστήρι και αποφάσισε να μου δώσει μια ευκαιρία να αποδείξω την αληθινή μου μεταμέλεια. Κάθε στοιχείο της προηγούμενης ζωής μου περιλαμβανόταν σε αυτό το φάκελο, ακόμα και τα μεγαλύτερα αμαρτήματα μου. Κάποιοι προσπαθούν σκόπιμα να αποκρύψουν πληροφορίες κατά την επιβολή της αίτησης. Ούτε αυτοί πέτυχαν ποτές τίποτα. Οι ερευνητές κάθε μονής κάνουν πολύ λεπτομερείς έλεγχους και σύντομα τα ψέματα και οι προσπάθειες συγκάλυψης αποκαλύπτονται και χρεώνονται σε όσους επιχείρησαν να εξαπατήσουν τους μοναχούς.

Ακολούθησε η πρόσκληση μου στο μοναστήρι, προκειμένου να διαπιστωθεί και έμπρακτα η μεταμέλεια μου. Επί 15 μέρες ξυπνούσα με το πρώτο φως της ημέρας δούλευα σκληρά στα κτήματα της μονής, προσευχόμουν, τρεφόμουν μόνο με ψωμί και νερό και μόλις βράδιαζε επέστρεφα πάλι στο άβολο κρεβάτι του λιτού κελιού μου. Κρασί δεν έβαζα στο στόμα μου παρά το γεγονός ότι οι μοναχοί συνόδευαν τα γεύματα τους με ένα ποτηράκι. Έμεινα μακριά από κάθε πειρασμό. Ούτε αλκοόλ, ούτε μουσική, ούτε καν δελτία ειδήσεων που θα φανέρωναν αστάθεια στο χαρακτήρα μου και χάσιμο χρόνου. Μόνο μια γρήγορη ματιά στους τίτλους των οικονομικών εφημερίδων στο μεσημεριανό διάλειμμα. Κομμένη βέβαια και η χρήση κινητού ή υπολογιστή. Με το παραμικρό παράπτωμα μπορούσα να χάσω της ευκαιρία μου. Κάτι τέτοιο δεν έπρεπε να συμβεί για κανένα λόγο.

Το προηγούμενο βράδυ, κοιμήθηκα ελάχιστα παρά την προσπάθεια. Σκεφτόμουνα πώς έπρεπε να αντιμετωπίσω τον εξομολόγο. Παρά το γεγονός ότι είχα μείνει 15 μέρες στο μοναστήρι, δεν είχα την ευκαιρία να συναντήσω κάποιον από αυτούς για να πάρω κάποια ιδέα για το τι με περίμενε. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν κλεισμένοι στα εξομολογητήρια τους εξετάζοντας περιπτώσεις σαν τη δική μου, ενώ έτρωγαν στη δική τους τραπεζαρία. Δεν επιτρεπόταν καμία επαφή με τους υποψήφιους, για να μην επηρεάζονται και βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα. Ουσιαστικά για να αποφεύγονται οι δωροδοκίες. Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς διάφοροι επιχειρούσαν να τους επηρεάσουν με κάθε μέσο. Από τους εξομολόγους εξαρτιόταν η Σωτηρία και δεν ήταν λίγοι αυτοί που προσπαθούσαν να την αγοράσουν με τα τελευταία τους υστερήματα.

Κατευθύνθηκα προς την Εκκλησία για την πρωινή προσευχή. Όσοι επρόκειτο να εξομολογηθούμε σήμερα καθίσαμε στα ειδικά στασίδια που ήταν τοποθετημένα μπροστά μπροστά. Ήμασταν περίπου 25 άτομα κάθε ηλικίας. Η Οδός της Απώλειας δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε νέους και ηλικιωμένους, οποιοσδήποτε μπορεί να ολισθήσει κάθε στιγμή. Παρακολουθήσαμε με κατάνυξη και κάποια νευρικότητα τη Θεία Λειτουργία και έπειτα ακούσαμε το κήρυγμα που σήμερα αναφερόταν στην αμαρτία των ριψοκίνδυνων οικονομικών ανοιγμάτων που μπορεί να οδηγήσουν στον όλεθρο. Έπειτα λάβαμε τη Θεία Κοινωνία που περιείχε ειδικά συστατικά ώστε να μας κάνει λίγο πιο εξωστρεφείς, ίσως και πιο φλύαρους από ότι θα ήμασταν κανονικά. Ο Σατανάς είναι πονηρός και η αμαρτία θα μπορούσε να κρύβεται παντού. Έπρεπε να εξομολογηθούμε τις πραγματικές μας σκέψεις για να βγουν σωστά συμπεράσματα και η Θεία Κοινωνία βοηθούσε.

Μείναμε στις θέσεις μας ώσπου όλοι οι δόκιμοι για την Άφεση Αμαρτιών έφυγαν για να επιστρέψουν στις καθημερινές τους ασχολίες. Έπειτα, ένας καλόγερος ανέλαβε να μας οδηγήσει στην αίθουσα αναμονής οι πρώτοι επτά από εμάς μπήκαν στα εξομολογητήρια που τους υποδείχτηκαν. Ήμουνα τρομερά νευρικός καθώς περίμενα, τα χέρια μου είχαν ιδρώσει και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Έπειτα από λίγο έφτασε η σειρά μου. Ήμουνα στη δεύτερη ομάδα. Ο δικός μου εξομολογητής ήταν πολύ νέος, γύρω στα 35. Αυτό είχε και τα θετικά και τα αρνητικά του. Δεν είχε την πείρα που απαιτούνταν για να κρίνει μια κατάσταση και να συνυπολογίσει όλα τα δεδομένα, αλλά ίσως μπορούσε να εκτιμήσει έναν άνθρωπο με όνειρα που η ζωή του τα έφερε στραβά. Κάθισα στην καρέκλα του εξομολογούμενου. Μπορούσα να δω ότι στο γραφείο μπροστά στον εξομολόγο ήταν ο φάκελος μου, ανοιχτός. Ο εξομολόγος ξερόβηξε κι έπειτα πήρε το λόγο.
-Λοιπόν κύριε Χαριτόπουλε, πώς φτάσατε στην οικονομική καταστροφή και τη χρεοκοπία;


*******************************

Επέστρεψα σπίτι με χαμηλωμένο το κεφάλι. Η Τζένη που με περίμενε έπεσε πάνω μου και με αγκάλιασε.
-Τι έγινε αγάπη μου; Πως πήγε; Η αγωνία της δε μπορούσε να κρυφτεί.
-Πώς να πάει; Δυσκολευόμουν να της το πω Δεν την πήραμε την Άφεση Αμαρτιών χαρά μου…
-Γιατί; Το βλέμμα της σκοτείνιασε.
Τα επιχειρηματικά μου σχέδια θεωρήθηκαν ιδιαίτερα ενθουσιώδη, χωρίς προοπτική κερδών μεγαλύτερη του 450% της αρχικής επένδυσης.
-Μη στεναχωριέσαι μωρό μου. Θα ξαναδοκιμάσουμε.
-Ένας άλλος υποψήφιος για την Άφεση που κόπηκε κι αυτός σαν και μένα μου είπε για κάτι άλλα δάνεια που δίνει το μοναστήρι του Αγίου Ονούφριου του Χρηματιστή. Το ξέρεις το μοναστήρι, είναι πολύ γνωστό. Θα αρχίσω να φτιάχνω από την αρχή το φάκελο μου και βλέπουμε.
-Έτσι μπράβο αγάπη. Μην απογοητεύεσαι, δε μπορώ να σε βλέπω λυπημένο. Φτάνει να είμαστε μαζί και τα προβλήματα θα τα ξεπεράσουμε. Πόσο αδυνάτισες! Θες να σου φτιάξω κάτι να φας;
-Ναι. Βάλε και κανένα κρασάκι. Έχει απόψε τίποτα της προκοπής η τηλεόραση ή να κατεβάσουμε καμιά ταινία;
-Το πρόγραμμα είναι στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Ήδη αισθανόμουν τα σάλια μου να τρέχουν. Η Τζένη είναι καλή μαγείρισσα, πολύ καλή. Όμως έπρεπε να είμαι προσεκτικός με το φαγητό. Όπως όλα έδειχναν, άλλες δεκαπέντε μέρες αυστηρής νηστείας μόνο με ψωμί και νερό με περίμεναν. Με τέτοιες συνθήκες ακόμα και τα υγιέστερα στομάχια αρρωσταίνουν. Πόσο μάλλον μετά από τόσες προσπάθειες που είχα κάνει προσπαθώντας να εξασφαλίσω την Άφεση…